หลังจากเหตุการณ์พายุไต้ฝุ่นได้พรากลูกชายของเขา จางอี้เทียนไป จางอี้ฝานลาออกจากการเป็นหัวหน้าทีมกู้ภัยและเปลี่ยนไปเปิดร้านซ่อมรถด้วยสภาวะจิตใจที่จมจ่อมอยู่กับความโศกเศร้า เวลาผ่านไปนานถึงสิบปีเขาเสียทั้งคนรักและลูกสาวคนเล็กไปเพราะภรรยารับไม่ได้กับความเป็นอยู่ในปัจจุบัน เธอพาลูกสาวไปกับเธอด้วยทำให้เขาต้องอยู่เพียงคนเดียวมาตลอดจนในวันที่พายุไต้ฝุ่นนั้นได้กลับมาเยือนประเทศอีกครั้งจางอี้ฝานก็ต้องการเดินทางไปช่วยเหลือครอบครัวของเขาให้ปลอดภัย