เอริโกะมีความใฝ่ฝันเกี่ยวกับการทำอาชีพนักแสดงในเมืองหลวง แต่ไม่ว่าจะลองทดสอบการออดิชั่นกี่ครั้ง เธอกลับไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่คาดหวัง ทำให้ต้องทำงานอยู่ในร้านอาหารเพื่อหาเลี้ยงตัวเองแทน กระทั่งวันหนึ่งที่เธอได้รับงานจ้างร้องไห้ในงานศพดู นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอได้เรียนรู้ถึงความแตกต่างของการร้องไห้ด้วยวิถีของนักแสดงกับการร้องไห้อย่างจริงจังเมื่อใครสักคนหนึ่งต้องตายลง